Comedones
Mee-eters, iedereen kent ze wel. Volgens humane artsen zijn mee-eters verstoppingen van de talgklieruitvoergangen. Het worden ook wel verstopte poriën of comedones genoemd. Er bestaan witte en zwarte mee-eters (zie afbeelding hieronder).
Mensen en honden zijn natuurlijk niet hetzelfde. In de diergeneeskunde is een mee-eter een haarzakje zonder haar waarbij het haarzakje verstopt is met keratine-achtig debris (afval, dode cellen) en talg.
Aan de buitenkant kunnen we mee-eters bij honden herkennen als zwarte puntje in de huid (zgn. ‘blackheads’).
Comedones bij honden
Niet elke hond met mee-eters is per definitie ziek. Maar heeft jouw hond veel mee-eters,is de huid geïrriteerd en onrustig of heeft hij/zij andere klachten? Dan zou er weleens iets meer aan de hand kunnen zijn.
Mogelijke oorzaken
Er zijn meerdere (huid)aandoeningen bij honden die mee-eters veroorzaken. Katten krijgen alleen mee-eters op de kin bij Feline Acne. Bij haarloze rassen zoals de Chinese Naakthond en Sfinx is het een ‘normale’ bevinding.
Heeft jouw hond mee-eters, dan kunnen die veroorzaakt worden door:
- Demodex mijten
- Schimmels
- Ziekte van Cushing
- Overmaat aan oestrogenen (door bv. cysten op de eierstokken)
- Topicaal corticosteroïd gebruik (zalfjes)!
- Kleurmutant alopecia
- Folliculaire dysplasieën = afwijkingen van de haarzakjes (meestal erfelijk)
- Idiopathische Seborroe
- Bij Cocker Spaniëls: Vitamine-A-responsieve dermatose
- Bij Schnauzers: Schnauzer comedone syndroom
- Op de kin: kin pyodermie
Schnauzer comedone syndroom
Bij dwergschnauzers komt een acne-achtige huidaandoening voor: het Schnauzer Comedone syndroom. We weten niet precies waardoor de mee-eters ontstaan. Het is een aandoening die niet gepaard gaat met jeuk of pijn.
De mee-eters bevinden zich op de rug, tussen de schouders en het bekken. Meestal volgen de comedones de middenlijn over de rugwervels. De verwijde haarzakjes kunnen geïnfecteerd raken met bacteriën. Er ontstaan dan rode puntjes (papels), pukkels en het dier kan jeuk ervaren.
Behandeling
Er zijn meerdere huidverzorgingsproducten om mee-eters te behandelen. Het is echter wel belangrijk dat er eerst een diagnose wordt gesteld. De dierenarts kan door middel van huidafkrabsels mijten uitsluiten. Om schimmels te onderzoeken neemt de dierenarts wat monsters van de huid voor een schimmelkweek. Tegenwoordig bestaat er ook een PCR onderzoek waarbij de uitslag binnen enkele werkdagen bekend is
Bij ziekte van Cushing heeft de hond eigenlijk altijd systemische klachten zoals veel drinken en plassen. Lees meer over Cushing op de website van het Medisch Centrum voor Dieren.
Afhankelijk van het ras en de vachtkleur is verder onderzoek naar kleurmutant alopecia en folliculaire dysplasie noodzakelijk. De dierenarts neemt dan huidbiopten en stuurt de monsters op voor weefselonderzoek bij de patholoog. Binnen 1-2 weken hebben we dan een uitslag. Huidbiopten worden meestal onder algehele narcose genomen maar het is ook mogelijk om dit via lokale verdoving te doen.
Shampootherapie
Omdat de haarzakjes verstopt zijn met rommel is shampootherapie de beste manier om te behandelen.
Overmatig talg en vuil wordt van de huid gespoeld. Door gebruik te maken van medicinale shampoos kan de talgproductie en keratinisatie (vorming van opperhuid) hersteld worden. Niet elke shampoo is hiervoor geschikt.
Elke hond reageert anders; dat kan te maken hebben met de ingrediënten van de shampoo maar ook de ernst van de klachten. Waar moet je op letten bij het kiezen van een shampoo?
- Gebruik altijd een shampoo voor honden
- Shampoos van de dierenarts zijn over het algemeen van betere kwaliteit
- Is de shampoo speciaal ontwikkeld voor behandeling van huidproblemen?
- Sommige ingrediënten zijn te heftig en kunnen bijwerkingen veroorzaken (denk bv. aan teer of hoge concentraties salicylzuur)
- Iedereen kan dergelijke producten importeren of zelf maken en vervolgens op de markt brengen.
- Houd er rekening mee dat elke shampoo een huidreactie kan opwekken. Is jouw hond erg gevoelig? Verdun de shampoo en probeer het op een stukje gezonde huid (bv. 1 op 10 verdunnen).
Raadpleeg eerst je dierenarts voordat je met een shampoo gaat wassen. Dit geldt helemaal voor dieren die jeuk of andere huidplekjes hebben.
